Η Ελλαδα που δεν πληγωσαμε..ακομα

Πρωτη φορα στη Δυτικη Μακεδονια,ενα μερος που δεν ηξερα, ενα μερος εκπληξη, μια περιοχη μαγικης ομορφιας μια και οι ανθρωποι οχι μονο αφησαν την φυση στην ησυχια της αλλα την προστατευουν με καθε τροπο. Εκτος απ' το σπουδαιο εργο των οργανωσεων οπως ο Αρκτουρος ειδα απλους ανθρωπους να μαζευουν απο κατω το σκουπιδι που πεταξε στο δασος ο βιαστικος τουριστας που εψαχνε αγωνιωδως τη "καλυτερη" ταβερνα.
Μερικες φορες ηταν δυσκολο ν'αποτυπωσεις την ομορφια του αλογου που τρεχει ελευθερο στη Πινδο και σε κοιταει απορημενο, το φως του φεγγαριου πανω στις λιμνες η τον ηχο του πελεκανου οταν γρηγορα περναει απ'το νερο πριν πεταξει. Ξεχασμενες εικονες μιας αλλης σοφιας. Οπου και να κοιταξεις αρχιζεις κι ονειρευεσαι, γαληνευεις, ξαναρχιζεις να γελας και να μιλας σιγα, ξαναερωτευεσαι.
Οταν ανοιξα τη τηλεοραση το βραδυ της επιστροφης εδειχναν το Πασχα στην Ηλεια και ντραπηκα.

Πασχα!!

...με ασφαλιστικο, απεργιες, αδιαλλαξιες, ηρωϊκα βετο, ντοπες, αυτοκτονιες, μαυρισαμε και φετος το χειμωνα. Κριμα, τοσες σατιρικες εκπομπες και εμεις τιποτα, αγελαστοι. Ωσπου ερχονται εκεινα τα σοκολατενια λαγουδακια που σου γελανε χαζα, οι λαμπαδες στις βιτρινες, οι κρεοπωλες που τσακωνονται στις ειδησεις και η διαθεση αρχιζει ν'αλλαζει.
Μ'αρεσει πολυ αυτη η γιορτη! Ειναι η αρχη του καλου για μενα,μια γεννηση. Ειναι ισως οτι λογω θεωρητικης "θλιψης" κανεις δεν σε υποχρεωνει να εισαι σωνει και ντε χαρουμενος οπως τα Χριστουγεννα, μια χαρα δενεις και στενοχωρημενος, δεν παθαινει κανεις καταναλωτικο αμοκ κι οσοι πανε στα χωρια τους τα χαιρονται οχι οπως στις εκλογες που τρελλαινουν ή τρελλαινονται απ'τον υποψηφιο.
Εξακολουθω να παιρνω φαναρακι για τον Επιταφιο, λαμπαδα με βατραχι-πριγκηπα για την Ανασταση και χαιρομαι αφανταστα που δεν ειμαι χορτοφαγος και δεν χανω μαγειριτσα και πετσουλες. Δεν εχω επισης κανενα προβλημα ν'αγορασω ξυλινο αυγο για να τους νικησω ολους!!
Τελικα οτι ζησαμε χαρουμενα σαν παιδια το αγαπαμε για παντα.
Καλο Πασχα σε ολους!!

Kαλη τυχη συντροφοι

Αφιερωμενο στο τελος της Ιταλικης Αριστερας..

Στο delivery ολοταχως...

Ποτε δεν εμαθα να μαγειρευω κι εξακολουθει να μη με συγκινει καθολου καμια κουζινα,καμια συνταγη και κανενα μαγειρικο υλικο ή σκευος οσο χαριτωμενο κι αν ειναι.
Μετα ομως απο ανελεητη κριτικη απο μανα (αχρηστη γαϊδουρα βλεπεις αντρες να μαγειρευουν και δεν ντρεπεσαι), απο παιδια (ειμαστε τα μονα παιδια που δεν θα τους λειψει ποτε το φαγητο της μαμας τους),απο φιλους (κονσερβα μονο απ'τα χερακια σου ανοιγμενη τρωμε) και αλλες τετοιες χαριτωμενιες, αποφασισα πριν δυο χρονια να παρακολουθησω τις εκπομπες μαγειρικης στη τηλεοραση μπας και ανοιξω νεους οριζοντες.

Το Μπουκια και Συγχωριο του Μαμαλακη παραμενει η καλυτερη εκπομπη του ειδους οχι ομως για τις συνταγες αλλα για τις ωραιες ταξιδιωτικες αφηγησεις του και τον αψογο τροπο που χειριζεται τοσο διαφορετικους ανθρωπους ανα τον κοσμο με μονο κοινο την μαγειρικη. Μπραβο του, αλλα καμια προοδο δεν εκανα μαζι του.

Μετα εβλεπα Νηστικο Αρκουδι. Στην αρχη γιατι διασκεδαζα με το χιουμορ των παρουσιαστων αλλα μετα τυπωνοντας καποιες συνταγες τους απ'το site της εκπομπης (www.nistikoarkoudi.gr) καταφερα να φτιαξω μερικες(!!!) προς τεραστια εκπληξη των οικειων μου η οποια γρηγορα μετατραπηκε σε ενθαρυνση τυπου: Ασε μωρε μη κουραζεσαι, παιρνουμε κατι απ'εξω!! Παντως, αν και ταλαιπωρημενη, η συγκεκριμενη εκπομπη παραμενει καλη για ασχετες.
Μετα, ειπα να δω αυτον τον Ευτυχη και τη κουζινα της μαμας του αλλα ομολογω οτι δεν το αντεξα..

Το αποτελεσμα παραμενει σχεδον το ιδιο εκτος του οτι εμαθα να κανω δυο σαλτσες για μακαρονια,ομελετα με λουκανικα και πατατες και Κερκυραϊκη παστιτσαδα!!!! Μια χαρα δηλαδη, αν και μεταξυ μας τιποτα δεν σου ανοιγει την ορεξη περισσοτερο απ'την αναμονη του delivery...

Δεν απελπιζομαι, ακουσα οτι ετοιμαζει εκπομπη μαγειρικης ο Τζιμης Πανουσης οποτε ζω να το περιμενω!!


Η φωτογραφια ειναι απ'τον ιστορικη διαμαχη Κινεζικηs vs Γαλλικης κρεμμυδοσουπας που εγινε σπιτι μας μεταξυ Judy και Philippe!!

Kεφαλονια

Τοπος καταγωγης που δεν σ'αφηνει σε ησυχια. Μπαινει στο μυαλο και στη σκεψη και δε βγαινει με τιποτα. Ενας ομφαλειος λορος αποκομμενος απο καθε λογικη και κριση που εφτελιζει πλουτο, θεοτητες, ταματα και θαυματα και αποθεωνει την ανατροπη και το συναισθημα.
Αγαπαω αυτο τον τοπο γιατι η γη του δεν ησυχαζει ποτε κι οι ανθρωποι του ματσακονιζουν την σκουρια του ορθολογισμου με το πνευμα και το χιουμορ τους. Ειναι οι πιο αυθεντικοι politically incorrect επι του πλανητη.
Μονο σε μια πολυ κουνημενη γη μπορει μπορει να υπαρξει η παραλια του Μυρτου, η τρυφεροτητα του Καββαδια και ολων των παλιων ναυτικων, το χιουμορ του Λασκαρατου το αγαλμα του οποιου εχει φτιαχτει με πλατη στην αντιπαλη πολη αλλα κι ο Μακης απ'το Ξηροκαμπο που εβρισε τον Χριστοδουλο γιατι του κλεβει 20 λεπτα λειτουργιας οταν μνημονευονται οι αρχιεπισκοποι στο τελος η ο Μιχαλης απ'τη Σαμη που θυμωσε οταν πελατης στη ταβερνα του βρηκε δυο ψοφιες μυγες στη σαλατα γιατι αφου δεν τσι καλεσε αυτος τι φταιει!!
Οποιος Θεος ή Φυση τα εδωσαν ολα αυτα παιρνουν αριστα..

Ινδια!!!

Λενε οτι η ζωη ενος ανθρωπου δεν μπορει να ειναι ποτε πια η ιδια μετα απο ενα ταξιδι του στην Ινδια. Μετα απο 10 μερες εκει το πιστευω. Εχω ακομα μεσα μου τα τεραστια μαυρα ματια των παιδιων που σου κανουν ακροβατικα στα φαναρια για λιγα λεφτα, τη τρυφεροτητα στο βλεμμα των γυναικων, την ομορφια των παλατιων, την απιστευτα ειρηνικη συμβιωση ανθρωπων πεντε διαφορετικων θρησκειων, την απογνωση αυτων που στρωνουν να κοιμηθουν στο δρομο καθε βραδυ, το κυκλοφοριακο κομφουζιο που προκαλουν οι αγελαδες οταν βγαινουν βολτα, τη περηφανια των νεαρων ξεναγων οταν σου εξηγουν την ιστορια τους, τις μυρωδιες του κυμινου και του κολιανδρου, τους χορους και τη μουσικη του Rajastan, το ροζ χρωμα της Jaipur οταν πεφτει ο ηλιος...
Κι η τεραστια μορφη του Γκαντι, η φιλοσοφια της μη-βιας που εχει περασει στο λαο αυτο κι αυτη η μυστικη γαληνη που θες να ξαναζησεις..

H φωτογραφια ειναι απ' το Μουσειο Γκαντι στο Νεο Δελχι.